بیرون از فرهنگ فارسی هم حافظ ، شاعر دل هاست. در ترکی و پشتو و اردو که تقریبا می‌دانیم چگونه مثلا شاهان عثمانی از یاد کردن حافظ را وظیفه می‌پنداشتند، امیر اوزرا نوایی، او را طوطی حقیقت و رحمان بابا او را پیرخرابات می‌خوانده و یکی از مهم ترین شرح‌های حافظ، شرح سودی است که در بالکان  توسط سودی بوسنوی بر حافظ نوشته شده است.

در این سفر ده ساله، برای مولانا هم تعلیم و آموزش بوده، هم تربیت و تزکیه و سلوک آفاق و انفس. هم آدم‌ها و علمای مختلف را دیده هم شهرها و دشت‌ها و کوه‌ها را، هم راهزنان و راهداران را هم حاکمان و درویشان را، و حالا بعد از ده سال، به قونیه آمده اند. شهری شگفت با تاریخی شگفت‌تر.

آهنگی است از ساخته‌های استاد وحید قاسمی بر اساس شعری از هارون راعون. این آهنگ را استاد وحید قاسمی با خانم هنگامه اجرا کرده و تمامی عناصر جشن باستانی نوروز را در بر دارد. جشن باستانی نوروز و بهار همیشه الهام‌بخش ترانه‌ها و آهنگ‌های زیادی در موسیقی افغانستان است.

شعر فارسی از گذشته‌های دور در موسیقی اهمیت فراوانی داشته و از نگاه تاریخی، این دو پدیده، در ادوار مختلف یک‌جا رشد کرده‌اند.